Gabbro is de naam van een Pools stollingsgesteente, het is echter ook de groepsnaam van twee Belgische saxofonisten, zijnde Hanne De Backer (Dottir Slonza,..) en Marc De Maeseneer (Admiral Freebee, The Whodads, Olla Vogala en BackBack – het surfjazztrio met Filip Wauters en Giovanni Barcella).
Ze onderzoeken de mogelijkheden van de baritonsax. Bijzonder, vooral ook omwille van de opzet waarbij twee baritonsaxofonisten à l'improviste met elkaar duelleren. Met een gastdrummer wordt dit natuurlijk weer ietsje anders, maar het toont ook de sterkte van het beginpunt van onderzoek.
Hanne De Backer: bariton saxofoon Marc De Maeseneer: bariton saxofoon Samuel Ber: drums
21H15 - SOUNDING TEARS - exclusief concert België
De Amerikaanse violist Mat Maneri heeft in de loop van een vijfentwintig jaar carrière veranderd in de manier waarop de jazzwereld luistert naar de Violin & Viola (All About Jazz) en heeft een internationale reputatie opgericht als een van de meest originele en dwingende artiesten van Zijn generatie, geprezen voor zijn hoge mate van individualisme, een kenmerkend huwelijk van jazz en microtonale muziek, en voor zijn werk met 20e eeuwse pictogrammen van geïmproviseerde muziek. Voor zijn eerste release in jaren hebben Mat Maneri-paren met de legendarische Britse saxofonist Evan Parker, een van Europa's voornaamste stemmen voor de afgelopen 40 jaar, en met lange tijd medewerker, de Transylvanische expatpianist Lucian Ban, in een trio van improvisaties die jazz voorjagen In het nieuwe millennium.
"Unorthodox but mesmeringly beautiful music" John Fordham, The Guardian "Composition and improvisation in the service of chamber-ready interplay of the highest order" Derrek Taylor, Dusted Magazine "This, of course, isn't bebop - This is Mat Maneri's spacious, amorphous, dreamy world of sound:
maybe this is what music sounds like soaking into the void from the interstellar spacecraft as it travels at the speed of light" Dan Mcclenagham, All About Jazz "Sounding Tears is a one-of-a-kind experience" Filipe Freitas, Jazz Trail
"A mood of elegy is woven by the three in an elaborately abstract tapestry so fine that you can hardly see the needlepoint" Stephen Graham, Marlbank
Mat Maneri zegt over het nieuwe album Sounding Tears (Cleanfeed):
"Music begins before music. As an improviser the first note I play sets in motion the whole world.
As a trio, where does musical intimacy come from? Is it improvisation, is it chamber music? Is it jazz?
The music on this album, the experience, empathy and the shared history that Evan and Lucian bring to Sounding Tears, is our answer"
Maneri somt de geest van Sounding Tears op: "It's like Lester Young mixed with something insane; rooted in the past of an alternate universe which may have never existed."
Geen andere woorden kunnen de dualiteiten beter beschrijven die de muziek in zichzelf bevat - zowel cutting-edge en opvallend progressief, terwijl het ook stevig geworteld is in traditie, lied en improvisatie-tactiek die aan de 20ste eeuwse klassieke muziek naast jazz herinnert.
De sound van Sounding Tears is het geluid van drie meestermuzikanten die met integriteit en hart spelen, die assertief evenzeer luisteren als musiceren, waardoor de stilte evenveel dicteert als de sonische dichtheid. Het is een traktatie en een genot om een gerecontextualiseerde Evan Parker te horen, die geduldig zit te wachten en hemzelf onderdompeld in het gecodeerd universum waarin Maneri en Ban al jarenlang bezig zijn.
Evan Parker
Internationaal vermaarde saxofonist Evan Parker speelt al meer dan veertig jaar in de voorhoede van de Europese avant-garde met zijn buitengewone stem en belichamend werk. In die tijd heeft Parker voortdurend de verwachtingen over de sonische mogelijkheden van de saxofoon getrotseerd, een stem ontwikkeld die ongeëvenaard is in de geschiedenis van zijn instrument. Zijn album 1970 The Topography of the Lungs met gitarist Derek Bailey en percussionist Han Bennink wordt beschouwd als een mijlpaal van het free improvisatie genre. Als medemuzikant van Cecil Taylor, Anthony Braxton, Paul Bley, Dave Holland, George Lewis, John Zorn, Alexander von Schlippenbach en nog veel meer, wordt Parker beschouwd als "one the music's greatest living instrumentalists" (The New York Times)en "one of the world's finest improvisers" (Chicago Reader). Op 73 jaar reist Evan Parker nog steeds rond en geeft concerten over de hele wereld.
Mat Maneri en Lucian Ban
Mat Maneri en Lucian Ban kwamen voor het eerst samen in 2009 op Enesco Re-Imagined, een third stream extravaganza dat gewijd was aan de muziek van de grote Roemeense componist George Enesco. Het album werd door een aantal in de media herkend als een van de beste albums van dat jaar. JazzTimes schreef "Enesco Re-Imagined is visionaire third stream muziek." Maneri en Ban's duo, Transylvanian Concert, uitgebracht op ECM in 2013, won kritische lof aan beide kanten van de Atlantische Oceaan, waaronder diverse beste van het jaarlijsten. De Guardian noteerde de Transylvanian Concert opname als "Own kind of melancholy beauty and wayward exuberance", en The New York Times noemde het 'een mooi en rustig nieuw album', terwijl All About Jazz haar "Moments of unanticipated beauty." verwelkomde.
photo by Cornel Lazia
Mat Maneri: viola Evan Parker: alt en sopraansaxofoon Lucian Ban: piano