festival   CITADELIC #14
16 AUGUSTUS . 20H45

devin gray trio
   another New York jazz connection

Devin Gray is een jonge drummer van topkwaliteit in veel moderne jazzkringen in New York City. Als een artiest die geïnteresseerd is in meerdere muzikale richtingen en die streeft naar kwaliteit en oprechtheid in zijn werk, heeft zijn energie hem tot veel verschillende muzikale richtingen gedwongen. Door zijn tijdgenoten beschouwd als baanbrekend, is Gray veelbelovend als een artiest die niet alleen de muziek vooruit zal helpen, maar ook iemand die zijn unieke muzikale visie zal delen met de muziekwereld.

Huidige projecten als leader omvatten o.a. deze 2 kwartetten: "Dirigo Rataplan" met Ellery Eskelin, Dave Ballou en Michael Formanek, en "Relative Resonance" met Chris Speed, Kris Davis en Chris Tordini. Devin's frisse benadering van het moderne drummen heeft hem in staat gesteld om met veel van 's werelds grootste jazzmuzikanten te spelen: David Liebman, Tony Malaby, Dave Burrell, Sam Rivers, Nate Wooley, Drew Gress, Ralph Alessi, Matt Mitchell, Satoko Fujii, Uri Caine, om er een paar te noemen.

Chris Pitsiokos is een jonge saxofonist en componist gevestigd te Brooklyn, NY. Esthetisch combineert zijn werk de lyriek van jazz en de go-for-broke intensiteit van extreme rockvormen en noise met aandacht voor detail en abstractie van hedendaagse klassieke muziek. Bekend om het uitbreiden van de woordenschat van de saxofoon door middel van een groter bereik, circular breathing technieken, genuanceerde articulatie, heeft zijn recente werk ook een aanzienlijke louterende, emotionele en lyrische kracht verworven. Hij werd geprezen door Rolling Stone voor zijn 'verrassend originele visie' en 'verbazingwekkend vlot saxwerk'. Pitsiokos heeft gewerkt met Tyshawn Sorey, Peter Evans, Joe Morris, Otomo Yoshihide, C Spencer Yeh, Paul Lytton, Miya Masaoka en nog veel meer. Momenteel is hij saxofonist in het kwartet van Nate Wooley, Knknighgh.

Bram De Looze hoeft waarschijnlijk geen introductie. Hij is een jazzmuzikant met internationale belangstelling (bv. MiXMONK met Joey Baron en Robin Verheyen), iets wat hij ondermeer bereikte door een tijdje te wonen en werken in de bakermat van de jazz zelve, New York. Als prille dertiger bezit hij een schat aan ervaring met pianospel die daarenboven een enorme technische bagage verraadt. “Techniek is nooit een doel op zich. Het is veel belangrijker waar je die inzet en wat je brengt.” verklaart hijzelf. Improvisatie is altijd een van de belangrijkste pijlers geweest van Bram zijn spel, en dus een ideale sparringpartner voor jazz op het hoogste niveau fresh from the Big Apple.